Kunstenaar
Monique en Marina van der Loo
Glas is besmettelijk, en dan hebben we het niet over vingerafdrukken op een raam. Als je er eenmaal mee begint is het als een virus. Het gaat in je bloed zitten en blijft daar zitten. Gelukkig! Het is alweer een hele tijd geleden dat wij bij Sjra Borsboom onze eerste cursus glas in lood volgden op de Volksuniversiteit. Eerst in Heerlen, later in Geleen. Sjra is een vakman, die ons wegwijs maakte in de wereld van glas in lood, maar die ook uitstapjes maakte naar Tiffany (het omwikkelen van stukken glas met koperfolie die daarna aan elkaar gesoldeerd worden) en fusing (het samensmelten van verschillende kleuren glas). Marina legde zich meer toe op Glas-in-lood en Tiffany, maar Monique wilde graag verder gaan met fusen. Uiteindelijk heeft zij een cursus gevonden in België, bij Syntra in Hasselt. Twee jaar later – in het bezit van het certificaat en een eigen oven – konden we echt aan de slag. Met fusen, maar ook slumpen (het vervormen van het gesmolten glas) en casten (driedimensionaal werken). Want dat fusen, dat was haar ding. Een beetje onvoorspelbaar. Je kunt proberen het te sturen maar dat lukt niet altijd. Soms gaat het goed, soms valt het tegen en dan heb je die momenten dat je de oven openmaakt en je kriebels door je lijf voelt gaan en denkt, oh boy, heb ik dat gemaakt? Marina heeft ook haar stijl gevonden, namelijk in het brandschilderen. De techniek die de meesten van ons wel kennen van kerkramen, maar welke ook op hele andere, veel modernere en verrassende, manieren gebruikt kan worden. Samen zijn wij Moma-glas en door deze samenwerking hebben wij bijna alle glastechnieken onder de knie. Nou ja, we hebben de kennis, maar er blijft nog zoveel te leren en vooral te doen! Soms is het jammer dat er maar 24 uur in een dag zitten… Glas is gevaarlijk, je kunt je er vies aan snijden, maar voordat je het in de gaten hebt, heeft het je besmet!
Glas
